اهالی سرحدآباد نمی‌خواهند از کرج جدا شوند

0
322
عکس: ثنا فلاح سخنگو

نسترن کیوان‌پور– تعیین خط متروی کرج-گلشهر به عنوانِ مرز میان کرج و فردیس موضوع تازه‌ای نیست. سال گذشته بود که این خبر سبب اعتراضات فراوان هم از سوی مسئولان هم از سوی مردم شد. زمزمه‌هایی در فضای مجازی نیز شدت گرفت که چه کسانی از تعیین مرز جدید سود می‌برند؟ البته لازم به ذکر است این موضوع از سال ۹۲ به شکلی دیگر مطرح بود. به این ترتیب که اهالی، مخالفت خود را با تقسیمات سیاسی که سرحدآباد را در شهرک وحدت واقع در بخش مرکزی فردیس قرار می‌ داد اعلام کرده بودند و طی سال‌های گذشته نیز به مراتب مکاتباتی با مراجع ذی‌ربط انجام شده بود.

مخالفت‌ها با جدایی فردیس از کرج از همان ابتدای مطرح ‌شدنِ این موضوع وجود داشت و مشکلاتِ ناشی از این جدایی با محوریت مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بارها از سوی کارشناسان تذکر داده شده بود. به هر روی این اتفاق رخ داد و فردیس به عنوانِ شهرستانی مستقل، خدمت‌رسانی به مردم را آغاز کرد، هرچند هنوز با مشکلات بسیاری از منظرِ تفکیکِ حوزه‌های خدماتی از کرج روبه‌روست که هر دو شهرستان را دچارِ چالش‌هایی کرده است.

حال زمانی که باوجودِ مسائل فراوان موضوعِ تعیین مرز جدید میان کرج و فردیس نگرانی‌های بسیاری را به‌وجود آورده است. زمزمه‌هایی در فضای مجازی با پرسشِ این سوال نیز قوت گرفته که ذی‌نفعانِ چنین تقسیمی که محلاتِ سرحدآباد، کلاک پایین، شهرک بنفشه، حسین‌آباد، استاندارد و رزکان را به فردیس اضافه خواهد کرد چه کسانی هستند؟

بارِ دیگر این موضوع بر سر زبان‌ها افتاده و باز هم مانند سال ۹۷ به صحن علنی شورای اسلامی شهر کرج کشیده شده است. به گفته‌ی عباس زارع، سرحدآباد یکی از قدیمی‎ترین محلات شهر است که اکنون به‌رغم میل باطنی ساکنان زمزمه‌های جدایی آن و الحاق به شهر فردیس شنیده می‌شود.

او می‌گوید: همکاران در شهرداری نباید به آسانی به این موضوع تن دهند و ضرورت دارد تا زمانی که این موضوع به طور رسمی به مدیریت شهری ابلاغ نشده، مسائل مربوط به آن به جد پیگیری شود.

غدیر مهدوی، دیگر عضو شوراست که در این خصوص نظر می‌دهد و می‌گوید: با توجه به اشتراکات تاریخی محله سرحدآباد و علاقمندی ساکنان برای الحاق به شهر کرج، جا دارد که اقدامات قانونی و پیگیری های لازم برای جلوگیری از جداسازی آن از جغرافیای شهر صورت پذیرد.

پیوندهای عاطفی و هویتیِ اهالی سرحدآباد با شهر کرج، موضوعی است که غدیر مهدوی به آن تأکید می‌کند و می‌گوید که به نظر می‌رسد که تصمیم برای جداسازی آن از کرج کارشناسی نیست.

پرونده سرحدآباد جدید نیست

فرمانداری‌های وقت کرج و فردیس طی جلسه‌ای در تاریخ پانزدهم اسفند سال ۹۷ بدون حضور نمایندگانی از شهرداری‌های کرج و فردیس تصمیم گرفته‌بودند که خط متروی کرج-گلشهر مرز میانِ این دو شهرستان باشد!  این تصمیم که در بند ۳ صورت‌جلسه شماره ۷۸۵۳۷ به تاریخ پانزدهم اسفند ماه مطرح شده بود از دیدِ بسیاری از مردم و مسئولان کارشناسی‌نشده و شتاب‌زده بود و محلی از اِعراب نداشت.

علی‌اصغر کمالی‌زاده؛ شهردار کرج در تاریخ اول خرداد ۹۸ طی نامه‌ای به مدیرکل دفتر فنی و امور عمرانی، حمل‌ونقل و ترافیک استانداری البرز این موضوع را یادآوری کرد که طی بررسی‌های کارشناسیِ پیشین در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، مرز بینِ این دو شهرستان، حد جنوبی رودخانه کرج و خط مترو تا جاده ملارد و از جاده ملارد به بعد جنوب خط راه‌آهن اعلام شده بود و تغییرِ این مرز مستلزم بررسی‌های کارشناسیِ بیش‌تر و برگزاریِ جلسات متعدد است.

پس از این، اعتراضات به صحن علنی شورای شهر کرج نیز رسید. در جلسه‌ هشتم خرداد ۹۸ عباس زارع؛ رئیس وقت شورای شهر به موضوع توافق میان فرمانداری کرج و فردیس اعتراض کرد و در نطق پیش از دستور این اقدام را به صلاحِ شهرهای فردیس و کرج ندانست.

سخنگوی شورای شهر کرج نیز پس از پایان جلسه در جمع خبرنگاران گفته بود: «تفکیک باید با نظر شورا و شهرداری باشد. بالاخره مردم این محلات به اعضای شورای شهر کرج رای داده‌اند؛ بسیاری از مردم این محلات خود را اصالتا کرجی می‌دانند و قطعا این تفکیک رضایتِ شهروندان را به دنبال نخواهد داشت.»

نامه اهالی سرحدآباد که در همان سال تهیه و منتشر شد، مشتی نمونه‌ خروار است که این محلات خود را اصالتا کرجی می‌دانند. اهالی می‌گویند که فاصله سرحدآباد از ادارات دولتی شهرستان فردیس، حدود چهاربرابر بیش‌تر از فاصله این محله با ادارات کرج است. این در حالی است که آن‌ها از تبعیض‌ها در دسترسی به خدمات اداری رنج می‌برند و درخواست دارند که با تصمیمی نادرست بر این تبعیض‌ها دامن زده نشود.

امیدواریم جلساتی با حضور کارشناسان، مسئولان ذی‌ربط و نمایندگانِ محلات برگزار شود و ابعادِ مختلف و تبعات چنین تصمیمی بررسی شود تا با این اقدام هزینه‌ای مضاعف به اداراتِ هر دو شهرستان جهت تفکیک خدمات و در مقیاسی بالاتر و مهم‌تر محرومیت و نارضایتیِ بیش‌تر به شهروندان تحمیل نشود.