نسترن کیوان‌پور– اهالی جمع شده‌اند و راجع به یکشنبه‌بازاری حرف می‌زنند در خیابان ساسانی که منتهی به یک زمینِ بایر است؛ زمینِ بایری که محل تجمعِ معتادان، سگ‌های بلاصاحب و حیوانات موذی شده است.
منظره‌ی روبه‌رویم بسیار زننده است؛ آن هم در زمانِ شیوع کرونا که به گفته‌ی اهالی، زباله‌ها چند برابر شده است. برخی از همسایه‌ها با این تهدید که جلوی درِ خانه‌هایشان دوربین کار گذاشته‌اند، از ریختنِ زباله چند متر جلوی خانه جلوگیری کرده‌اند. اما در اصلِ موضوع تغییری حاصل نشده و کمی آن‌طرف‌تر کوهِ نخاله‌ها به چشم می‌خورد.
بدیهی‌ست همان‌قدر که از مسئولان انتظارِ ساماندهیِ این محدوده می‌رود، مردم هم خودشان باید رعایت کنند و زباله نریزند. اما به نظر می‌رسد شاید محصور کردن یا بستنِ معابر منتهی به زمین، به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند.
یکی از مغازه‌داران می‌گوید که بارها با ۱۳۷ تماس گرفته و این مشکل را مطرح کرده اما هیچ اقدامی انجام نشده. به گفته‌ی یکی دیگر از اهالی، گاهی با گریدر، زمین را صاف می‌کنند و سطحِ زمین هم به همین دلیل بالا آمده اما این راهِ چاره نیست.
مردمِ محله مستاصل هستند که دقیقا از چه نهادی باید کمک بگیرند؟ می‌گویند از این نهاد به آن نهاد پاس‌کاری می‌شوند؛ شهرداری منطقه، سازمان میادین یا سازمان مدیریت پسماند؟ و دقیق نمی‌دانند کدام نهاد باید برای این موضوع کاری انجام دهد.
چند تا نیوجرسی در ضلع شرقی به چشم می‌خورد که جلوی ماشین‌های تخلیه‌ی نخاله را از آن سمت می‌گیرد که عموما هم از حصارک نمی‌آیند. اما کافی نیست.
رفعِ آلودگی و گرد و خاکِ فراوان، ساماندهیِ منظرِ ناخوشایند، و معتادانی که امنیتِ محله را به خطر انداخته‌اند شاید راهکارِ ساده‌ای داشته باشد اگر بدانیم کدام نهاد دقیقا باید به این موضوع رسیدگی کند. این را یکی از همسایه‌هایی می‌گوید که خانه‌اش دقیقا روبه‌روی این زمینِ بایر است که قبلا هم گویا باغ گیلاس بوده. باغی که الان پُر است از نخاله و زباله و حیوانات موذی.
خانمی از همسایه‌ها می‌گوید که بارها با مردم درگیر شده‌اند که حداقل خودشان در یکشنبه‌بازار زباله‌ها را در محوطه رها نکنند. اما گوش کسی بدهکار نیست.
“اینجا هم داخلِ شهر است به خدا! اصلا زیبا نیست یک محوطه با این همه زشتی و آلودگی وسط شهر باشد! شما خودتان دوست دارید درِ خانه را که باز می‌کنید افرادی را ببینید که اینجا را با سرویس بهداشتی اشتباه گرفته‌اند؟” این را اهالی می‌گویند و می‌خواهند صدایشان شنیده شود.
از شهردار منطقه ۶، رئیس سازمان ساماندهی مشاغل شهری، رئیس سازمان مدیریت پسماند و معاون خدمات شهری شهرداری کرج می‌خواهیم اگر این گزارش را می‌خوانند، به این موضوع رسیدگی کنند چرا که نخاله‌ی ساختمانی و زباله و آلودگی واقعا امانِ اهالیِ محله را بُریده است.
