نسترن کیوان‌پور– حواشی و جنجال‌های پروژه‌ی بلوار جمهوری انگار تمامی ندارد. این بار هم سالن اجتماعات شهرداری کرج به مدت سه ساعت و نیم محلِ بحث و تبادلِ نظر اعضای شورای شهر، مسئولان شهرداری و نمایندگانی از نهادهای مختلف استان البرز بود. شهردار کرج روز دوشنبه؛ ۲۱ مهرماه ۹۹ جلسه‌ی ارزش‌سنجی پروژه‌ی بلوار جمهوری را برگزار کرد و تقریبا تمام ذینفعانِ این پروژه به گفتگو پرداختند. هرچند برخی از مسئولان استان صرفا به کلی‌گویی یا ارائه‌ی مطالبی که همه‌مان در دانشگاه پاس کرده‌ایم پرداختند برخی از مسئولان دغدغه‌مند هم بسیار دقیق و کوتاه، اطلاعات خاصی از مشاور خواستند که توجیه‌پذیریِ طرح را به‌ویژه در حوزهی محیط زیست و ترافیک نشان دهد.
به دلیل حساسیت موضوع، از نگاشتنِ مطلبِ تحلیلی و تفسیرِ شخصی‌ام پرهیز می‌کنم و صرفا مطالبی را که از سوی اعضای شورای شهر و شهردار کرج مطرح شد نقل می‌کنم تا شهروندان کرج در جریانِ توضیحات و نظرات مسئولان در خصوص این پروژه‌ی مهم قرار بگیرند.
همه‌ی اعضای شورای شهر کرج در این نشست حضور نداشتند؛ برخی موافق و برخی مخالف پروژه بودند اما نکته‌ی جالب، نظر رئیس شورای شهر کرج است که انگار نه موافق است و نه مخالف و می‌خواهد راهِ میانه‌ای پیش بگیرد که هیچ یک از طرفین آزرده خاطر نشوند!
در این جلسه نمایندگانی از دفتر امام جمعه، پلیس راهور، سازمان نظام مهندسی ساختمان، استانداری، سازمان حفاظت محیط زیست و برخی دیگر از نهادهای استان حضور داشتند. نمایندگان “شرکت مهندسین مشاور رهاب” نیز توضیحاتی در خصوص طرح ارائه دادند که البته به دلیل تعداد بالای افرادی که بنا بود در جلسه صحبت کنند و هم‌چنین کمبود زمان، ابتر ماند.
در ادامه سخنانِ اعضای شورای شهر؛ رحیم خستو، احد رسولی، سارا دشتگرد، عباس زارع، مهدی حاجی‌قاسمی، اکبر سلیم‌نژاد و علی‌اصغر کمالی‌زاده؛ شهردار کرج را می‌خوانید.
البته قبلش یک هشدار می‌دهم که مطالب بسیار طولانی است و اگر حوصله‌ی خواندن ندارید اصلا شروع نکنید. اما به نظرم باید نظرات نمایندگانی را که برگزیده‌اید در خصوص پروژه‌ی مهمی مثل بلوار جمهوری، بدانید.
چرا باید بزرگراه را از وسط شهر رد کنیم؟!
رحیم خستو؛ رئیس کمیسیون هنر و ارتباطات شورای شهر کرج:
«در این جلسه یک مجموعه از مخاطبان حضور ندارند؛ سازمان‌های مردم‌نهاد، طرفداران محیط زیست و بسیاری از گروه‌های اجتماعی. من در این جمع هیچ جامعه‌شناس و کارشناس برجسته‌ی فرهنگی را نمی‌بینم. اگر قرار است با منطق تکنیکال و خرد ابزاری موضوع را پیش ببریم، باید این افراد هم در جمع باشند.
نکته‌ی اولی که می‌گویم خطاب به مشاور طرح است؛ اگر شهردار از شما خواسته بود که این ادله‌ای که برای توجیه طرح شمال به جنوب گفتید، برای مسیر شرق به غرب ذکر کنید گمان می‌کنم باز هم همین موارد را می‌گفتید. در جلسه‌ی رسمی شورای شهر صراحتا بیان شد که ۱۳ مدل طرح وجود دارد و بهترین مدل، مدل چهارم یعنی غرب به شرق بوده است. یک مثال برایتان می‌زنم؛ روزی حاکمی از بادمجان خوشش می‌آمد و وزیر در فواید بادمجان صحبت می‌کرد. روز بعد از بادمجان بدش آمد و وزیر شروع کرد به بدگویی درباره‌ی بادمجان.
من فایل صوتی از خود شهردار دارم که گفته است از سال ۹۱ و ۹۲ در جریان این طرح است و نه توجیه دارد و نه تمایل برای پیش‌بردِ آن و متوجه نمی‌شوم که چرا این طرح اکنون در حال اجراست.
برگردیم به عقب. در تاریخ ۰۱/۰۸/۹۸ یک لایحه از شهرداری با دو قید و عنوان به شورا ارائه شد؛ بررسی پروژه‌های غیر همسطح که دو بند داشت؛ یکی تقاطع غیر همسطح گلزار به شمس و دیگری بحث بلوار ماهان(غربی-شرقی). این موضوع به کمیسیون ارجاع شد و کمیسیون پس از انجام بررسی‌ها موضوع را به صحن انتقال داد. تصمیم بر آن شد که گلزار به شمس فعلا در اولویت‌های عمرانی نیست و ضرورت ندارد. اولویت نداشتنِ زیرگذر ماهان هم به همین ترتیب تصمیم‌گیری شد.
در جلسه‌ی ۱۷۵ شورای شهر به تاریخ ۰۱/۱۰/۹۸ به اتفاق در خصوص جابه‌جایی دریف بودجه‌ی زیرگذر گلزار به سه‌باندیِ رجایی‌شهر موافقت می‌شود و بحثی هم صورت نمی‌گیرد چرا که در کمیسیون فنی درست تشخیص داده شده بود. در کل ولی مناقشات بسیاری صورت می‌گیرد. من، خانم دشتگرد و آقای وحیدی با کل قضیه مخالفت می‌کنیم.
باید شهرداری قبل از سال ۹۹ تمام پیوست ها و الزامات اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی و اقتصادی طرح را به کمیسیون عمران و شورا ارائه می‌کرد تا بعد از تایید در بودجه دیده می‌شد .
نکته اینجاست که قرار بود پروژه‌ی مطالعاتی در برگیرنده‌ی جهت شرق به غرب باشد نه شمال به جنوب. اما متاسفانه از ۱۲ شهریور ماه قرارداد بسته شده و عملیات هم آغاز می‌شود که مورد انتقاد و واکنش‌های برخی اعضای شورای شهر و مردم قرار می‌گیرد.
در جلسه‌ی ۲۱۱ هم دکتر زارع در خصوص قطع درختان گزارشی در صحن علنی مطرح می‌کند که در عین حال تاکید دارد که پروژه اجرا شود و اعلام می‌کند که قرارداد بسته شده و تجهیز کارگاه هم صورت گرفته است و پیشنهاد می‌کند تبعات محیط زیستی در کمیسیون محیط زیست بررسی شود. در این کمیسیون صحبت‌های مشاور شنیده می‌شود و حتی تعداد درختان از ۳۱۰ به ۳۶۳ می‌رسد که مورد نقد دکتر زارع هم قرار می‌گیرد.
من با این قضیه از نظر جامعه‌شناسی موافق نیستم. من خودم هنوز توجیه نیستم. مطالعات اجتماعی بسیار مهم است و طی ۲۰ روز انجام می‌شود! چه طور باید مطالعات ۲۰ روزه ما را قانع کند؟ در پایان آن جلسه به پیشنهاد دکتر محمدی قرار می‌شود که از کارگاه دیدن کنیم که این اتفاق صورت نمی‌گیرد.
من قانع نمی‌شوم به چند دلیل؛ اول اطلاعات نامشخص از درختان طی یک دوره‌ی کوتاه، دوم تغییر جهت زیرگذر، سوم فقدان پیوست فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و چهارم غیر ممکن بودن زیرگذر جنوبی که قبلا در جلسات تخصصی از سوی شهرداری اعلام شده بود.
من به عنوان معلمی که حداقل ۲۰ سال در مقاطع ارشد و دکتری در حوزهی مدرنیته و توسعه تدریس کرده‌ام از شما می‌پرسم که چرا باید خودمان را در شهر درگیر بزرگراه کنیم؟ مگر ما اسیر طرح‌های از پیش تعیین‌شده‌ی جامع هستیم؟ کدام کشور توسعه یافته بزرگراه را از داخل شهر رد می‌کند؟ چرا شهر را تبدیل به کارگاه عمرانی کرده‌ایم و با اعصاب و روان مردم بازی می‌کنیم؟ چرا وقتی دوستان راهور سرعت را در اتوبان به ۱۱۰ محدود می‌کنند، داخل شهر باید بستر افزایش سرعت خودرو فراهم شود؟
باور کنید ۱۰ دقیقه ترافیک درون‌شهری طبیعی است. مگر نمی‌خواستیم به سمت شهر انسان‌محور حرکت کنیم؟ چرا باید مدل ما مدل تهران باشد که در بسیاری از مناطقش رابطه‌ی ارگانیک در شهر قطع شده است؟
من با یک سری مهندسان و متخصصان صحبت کرده‌ام و گزینه‌ی تونل بهترین گزینه برای بلوار جمهوری بوده اما بسیار گران خواهد بود. به نظر من الان، بحث فقط بحثِ درختان نیست؛ نباید احساسی عمل کنیم باید طبق برنامه‌های میان‌مدت و بلند مدت عمل کنیم. اگر بزرگراه شمالی تکمیل شود، ترافیک بالای خیابان مطهری و جهانشهر به بزرگراه شمالی سرازیر می‌شوند و پایین به سمت خیابان شهید بهشتی و ارتباط این دو بخش کامل قطع خواهد شد. در اصل داریم شهر را راحت جدا می‌کنیم. به نظرم جلوی ضرر را هرجا بگیریم منفعت است.»
جهت شمالی-جنوبی هرگز مطرح نبوده است!
احد رسولی؛ رئیس کمیسیون معماری، شهرسازی و بافت‌های فرسوده شورای شهر کرج:
«در خصوص این پروژه باید بگویم که ما جهت شرقی-غربی را مصوب کردیم نه شمالی-جنوبی و من این مسیر را در هیچ مصوبه‌ای ندیدم. من جلسه‌ی ۱۷۵ را کامل گوش دادم. معاونت عمرانی در انتهای جلسه می‌خواست در خصوص گزینه‌ها توضیح دهد که گفتند لزومی ندارد چون صرفا بحث جابه‌جایی رقمِ پروژه است و با رقم مخالف شده. اصلا طرح سناریوها و تصویب یکی از سناریوها مطرح نبود. اما متاسفانه در رسانه‌ها اعلام می‌شود که اعضای شورای شهر خودشان مخالفت کرده‌اند! بهتر است فرافکنی نکنیم! مستندات آن جلسه موجود است. ما در همان جلسه گفتیم که نباید شهر را مثل دل و جگر زلیخا با این بزرگراه‌ها پاره‌پاره کنیم.
متاسفانه در خصوص پل شهدای پلیس هم، چنین اقدامی در کرج انجام شده بود و رابطه‌ی محلاتی که با هم ارتباط ارگانیک داشتند، قطع شد؛ ارتباط فضایی گوهردشت با میدان مادر و هم‌چنین اراضی انصاری در این محدوده. در همان جلسه هم جالب است که به این موارد باز هم اشاره شد. گفتیم چرا باید کاری را انجام دهیم که در گذشته متوجه شده‌ایم خطا بوده است.
نکته‌ی بعدی این است که مشاور می‌گوید لازم است ۴۵۰ متر پل بیشتری احداث شود که البته من طبیعتا این مورد را قبول ندارم. اگر از ابتدای پل و فاصله‌ی چهار خیابان را در نظر بگیریم یعنی بلوار مولانا، ملاصدرا، مطهری و بعد به ماهان، طبیعتا سریع به میدان می‌رسیم و بدیهی است که در محدوده‌ی تقاطع ۴۵۰ متر فاصله وجود ندارد.
مشکل اینجاست که بنا شده بود نتایج مطالعات مسیر شرقی- غربی در اختیار شورا قرار بگیرد و ما این سناریو را بپذیریم یا خیر. اما در عمل انجام‌شده قرار گرفتیم. در این خصوص باید قاطعانه بگویم هیچ مصوبه‌ای برای بلوار جمهوری در جهت شمالی-جنوبی به شورا ارائه نشده است و شهرداری باید در این خصوص پاسخگو باشد.»
پروژه‌ی زیرگذر بلوار جمهوری عملا امکان‌پذیر نیست!
سارا دشتگرد؛ عضو شورای شهر کرج:
«من همان خبرنگاران و دوستان عزیز خودم را که خیلی دوستشان دارم و در جلسات شورا هستند این جا هم می‌بینم که همیشه لطف دارند و حرف‌های من را سانسور می‌کنند و به گوش مردم نمی‌رسانند. من مخالف این طرح بودم اما اخبار من کلا حذف می‌شود.
دکتر کمالی‌زاده اعلام برائت کردند و گفتند که موافق نبوده‌اند که این پروژه در بودجه‌ی ۹۸ گنجانده شود و برخی اعضای شورای شهر هم گفتند که ما رای نداده‌ایم. اما من از همان ابتدا جزء مخالفان بودم و هستم اما معتقدم همیشه وقتی یک کار بزرگ می‌خواهد اتفاق بیافتد مثل بزرگراه شمالی همیشه مخالفان و موافقانی وجود دارد و باید همه‌ی جوانب امر سنجیده و بررسی شود. باید با افراد دارای صلاحیت مشورت شود که خدای نکرده به خاطر یک سری موضوعات پیش پا افتاده مانع اجرای یک پروژه‌ی خوب شهری نشویم. من هنوز هم عرض می‌کنم که موافق این پروژه نیستم ولی از همه‌ی دوستان می‌خواهم دغدغه‌هایشان را بگویند؛ بالاخره مردم به این مراکز و افراد مراجعه و دغدغه‌ها و مشکلاتشان را برای پیگیری منتقل کرده‌اند.
موضوع این است که آن روز که این موضوع در صحن علنی مطرح شد اعلام مخالفت کردم. دلیلم را هم به لحاظ فنی می‌گویم. هم از محیط زیست هم دوست‌داران محیط زیست در جلسه هستند و از روزهای اول شورا هم آقای زارع را به عنوان باغبان شهر می‌شناختیم پس در مورد درختان نمی‌خواهم حرف بزنم چون اگر کسی قرار است راجع به جابه‌جایی درختان نظر بدهد این افراد هستند. راجع به مسائل فرهنگی و اجتماعی هم نماینده‌ی امام جمعه و سازمان فرهنگی شهرداری هستند.
در سایت‌های مختلف راجع به ضوابط احداث تقاطع‌ها سرچ کرده‌ام و برای شهردار و دوستان هم فرستادم. مشاور اعلام کرده که این مسیر شریانی درجه یک است. من اینجا درس پس می‌دهم اما اگر شریانی درجه یک باشد، یک سری فضاها نباید در اطراف معبر وجود داشته باشد. اگر ایراد وجود دارد به مشاور طرح تفصیلی برمی‌گردد و من خواهش کرده بودم مشاور طرح تفصیلی در این جلسه باشد تا سوالات من را پاسخ بدهد.
در ضوابط تقاطعات اگر معبری شریانی درجه یک باشد فاصله‌ی بین تقاطعات باید ۵/۲ کیلومتر باشد اما اینجا بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر است. در این فاصله نمی‌توان شیب را به درستی اِعمال کرد. نکته‌ی بعدی این است که جای این همه هزینه کردن بهتر نبود ادامه‌ی بلور جمهوری به سمت موذن را درست می‌کردیم؟ هم دانشگاه آزاد مشکل زمین‌ها را در این محدوده حل کرده است و هم دانشگاه هنر.
من می‌خواهم یک مزاح کنم و بگویم نه شرقی نه غربی، جمهوری اسلامی. میدان باید حفظ شود. من نه با جهت شرقی-غربی و نه شمالی-جنوبی موافق نیستم و نبودم. اگر ادامه‌ی بلوار تا بالای مسیر به بهره‌برداری می‌رسید امروز این مشکلات وجود نداشت.
تا به حال کلی هزینه شده؛ هم برای مشاور هم برای مسدود کردن خیابان در مسیر احداث، اما کاش این جلسه شش ماه قبل اتفاق می‌افتاد و همه‌ی دوستان دغدغه‌مند دعوت می‌شدند و این موضوعات برایشان توضیح داده می‌شد. شهردار یک جلسه برگزار کرد ولی آن هم بعد از آغاز عملیات اجرا بود و من در آن جلسه حاضر نشدم چون گفتم اگر بیایم هم فایده‌ای ندارد.
از نظر من اینجا قابلیت احداث زیرگذر ندارد چرا که باید فاصله‌اش تا تقاطع روحانی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر می‌بود که نیست! این را من نمی‌گویم کافی است سرچ کنید و در سایت همه‌ی شهرداری‌های کشور ببینید.
به هر حال چه درخت حذف شود چه نشود، این فاصله را که نمی‌توان کش داد و زیاد کرد! نمی‌شود این شیب را در این تقاطع به درستی اجرا کرد؛ حالا هر چه قدر طرح ایده‌آل باشد خروجی یک معضل برای شهرداری خواهد بود.»
اگر پشیمان شده‌ایم باید پروژه را متوقف کنیم!
اکبر سلیم نژاد؛ رئیس شورای اسلامی شهر کرج:
«من سواد فنی ندارم و سواد اجتماعی دارم و سال‌ها در این حوزه خدمت‌کرده‌ام. بنا براین در این حوزه نقطه نظرم را می‌گویم. به نظرم باید با تعامل موضوع را حل کنیم. وقتی در طرح تفصیلی ما زیرگذر نهادینه شده است یعنی تمام پیوستگی‌های فرهنگی، اجتماعی و زیستی نهادینه شده است. ببخشید من زبان فنی بلد نیستم ولی این قدر در جلسات شما نشستم یاد گرفته‌ام. تمام این طرح‌های تفصیلیِ مصوب را بالادستی‌ها مصوب کرده‌اند و قاعدتا همه‌ی شرایط در آن‌ها دیده شده است. حالا اینکه به درستی اجرا نشده‌اند بحثش جداست.
شهر کرج هم تغییراتی پیدا کرده و طرح تفصیلی جدید هم در حال نهایی شدن و تصویب است و امیدوارم تمام پیوستگی‌های محیطی و ترافیکی در آن‌ها دیده شده باشد. در این طرح هم که من در جریان هستم، بیشتر مطالعات ترافیکی دیده شده است. انتقاد نیست بلکه توقع است که ای کاش شهرداری وقتی این همه اعتراض وجود دارد اعتراضات و نظرات را هوشمندانه دریافت و بررسی می‌کرد و امام جمعه، سمن‌ها و … را زودتر دعوت می‌کرد و سپس با صاحبان فرهنگ و فهم جلسه می‌گذاشت.
در این طرح به نظرم پیوستگی فرهنگ و اجتماعی ضعیف است و این شهر هم جدیدا شکل گرفته و در صحبت‌های نمایندگان محترم نهادها هم به زیبایی به ارزش سنجی میدان جمهوری به عنوان بهترین محل تجمع اشاره شده است که راه‌پیمایی‌ها و تجمع‌ها را به زیبایی به تصویر می‌کشد و این ارزشمند است. ای کاش اطلاعات قبلا به ما منتقل می‌شد اما متاسفانه این پیوست‌ها رعایت نشده است.
نمی‌خواهم خودمان یا شهردار را تحقیر کنم اما اگر اشتباه کردیم باید قبول کنیم و بپذیریم. در شورا باید رای گیری کنیم و ختم پروژه را به شهردار اعلام کنیم. اگر ما رای دادیم باید بگوییم. من خودم در آن جلسه حضور نداشتم ولی زمانی که اعضا رای داده‌اند من هم موظف به صیانت از رای آن‌ها هستم. اختلاف بین خودمان را باید حل کنیم. من باز هم می‌گویم که می‌پذیرم پیوست فرهنگی و اجتماعی رعایت نشده است.
پیشنهاد می‌کنم اگر به یک نتیجه رسیدیم همین الان اعلام آمادگی کنیم و طرح خودمان را بدهیم و این پروژه را از دستور کار خارج کنیم و اعتبارش را به جای دیگری منتقل کنیم. هرچند میلیون‌ها تومان خسارت دیده‌ایم ولی این شهر خسارت‌های زیادی دیده است.
باید به تفکر مردم احترام بگذاریم و بگوییم که اشتباه کرده‌ایم. ضمن احترام به مشاور محترم که همه‌ی موارد فنی را رعایت کرده است اما اگر اعضا همه پشیمان شده‌اند ما اعلام آمادگی داریم که با اجازه‌ی شهردار این پروژه را قطع کنیم و با جرأت اشتباهمان را بپذیریم و از مردم عذرخواهی کنیم. مقصر هم شهردار نیست چرا که شهردار فقط اجرا کننده‌ی طرح‌های مصوب شوراست و شورا باید این هزینه را پرداخت کند.»
دغدغه‌ی درختان را دارم اما موارد فنی در پروژه‌ی بلوار جمهوری لحاظ شده
عباس زارع؛ رئیس کمیسیون تلفیق شورای اسلامی شهر کرج:
«کاش شهردار این جلسه را زودتر تشکیل می‌داد. من فکر می‌کنم که امروز ما باید بیشتر شنونده می‌بودیم تا افرادی که خارج از حوزهی تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیریِ ما بودند نقطه نظرات کارشناسان را بشنوند، ارزیابی کنند و تصمیم بگیرند که کاری که انجام می‌شود درست است یا خیر.
من موافق اجرای این پروژه هستم ولی دغدغه‌ی درخت‌ها را دارم. اولین نفری هم هستم که قبل از کلنگ خوردن پروژه با آقای حاجی قاسمی تماس گرفتم و پرسیدم که این طرح به خوبی بررسی شده یا خیر تا راجع به درختانش تصمیم بگیریم. چون نماینده‌ی اعضای شورا در کمیسیون ماده ۷ قانون حفظ وگسترش فضای سبز هستم و این موضوع برایم مهم است. می‌دانستم که جلسات متعدد تشکیل شده و در یک جلسه هم خودم در همین سال قبل از تصمیم‌گیری حضور داشتم و در جریان کار قرار گرفتم.
اولین نطق در صحن را هم در خصوص این پروژه خودم انجام دادم و به صورت شفاف توضیح دادم که اوضاع از چه قرار است و چه اتفاقی خواهد افتاد. من خیلی دوست داشتم که مشاور محترم ابتدا ضرورت اجرای پروژه را به صورت دقیق پرزنت می‌کرد که نشد ما با عدد و رقم باید کار کنیم، باید موضوعات کیفی را به اعداد کمّی تبدیل کنیم تا بسنجیم که باید این کار را انجام دهیم یا نه.
مطالعات باید این موضوع را به ما نشان بدهد، من که دانش ندارم که بگویم اصلا شرقی-غربی یا شمالی-جنوبی بهتر است. بلکه باید دیتا باشد، مدل ریاضی باشد تا بتوانیم به خوبی ارزیابی کنیم کدام گزینه بهتر است. لااقل من به خودم به عنوان یک عضو شورا اجازه نمی‌دهم بدون در نظر گرفتن آمار دقیق راجع به یک موضوع تخصصی نظر بدهم.
مباحثی امروز مطرح شد که دوست داشتم این موارد در جلسه‌ی شورای شهر به بحث گذاشته می‌شد نه اینجا. به هر حال من به یک سری نکات توجه کرده‌ام که در ادامه می‌گویم:
شورای پنجم از ابتدای فعالیت معتقد بوده که تقاطع‌های غیر همسطح در برنامه‌های عمرانی شهر نباشد. اما من خودم بارها زیر پل شهید آجرلو پشت ترافیک مانده‌ام و انتقادات شهروندانی را شنیده‌ام که شیشه‌ی ماشین‌شان را پایین داده‌اند و گفته‌اند این چه وضعی است؟!
ترافیک بالا بعد از میدان جلوی ورودی سپاه قابل ملاحظه است و باید تدبیری اندیشیده شود. هیچ‌کجای شهر هم چنین وضعیتی حداقل در حرکت شمال به جنوب ندارد. همان موقع هم به ضرورت آن رای دادم تا با مطالعه و تحقیق بهترین گزینه انتخاب شود.
با گزینه‌ی هفتم پیشنهادی مشاور که همین زیرگذر است موافقت کردم. یک ساعت با مهندس احمدی‌نژاد در خصوص این موارد بحث کردم، گزارش مشاور را خواندم تا ببینم میزان تردد جنوب به شمال، میزان تردد دورِ میدان چه قدر است و استانداردها کدام است. اطلاعات را گرفتم و دیدم چه قدر با استاندارد مطلوب تفاوت وجود دارد و ای کاش در این جلسه این موارد ارائه می‌شد.
من سال‌هاست در حوزهی محیط زیست کار کرده‌ام و دغدغه‌ی فضای سبز دارم. محیط زیست هم موارد مختلفی مثل فضای سبز، آلایندگی و پالایندگی را در بر می‌گیرد. خودروهای در حال تردد طبق آمار بالای ۷۰ درصد منابع آلاینده را در برمی‌گیرد. همه‌ی این موارد لحاظ شده؛ میزان سوختی که امثال مصرف می‌شود یا سال ۱۴۰۰ مصرف خواهد شد و وضعیت محدوده از نظر میزان آلایندگی در آینده.
اگر یادتان است ادامه‌ی بلوار شهدای گمنام بالای دامپروری هم تعداد قابل توجهی درخت قطع شد اما درختانی که در حاشیه‌ی آن معبر کاشته شدند، چند برابر درختان قبلی بود. باید به این موارد هم در پروژه‌ها توجه و ضرورت‌ها دیده شود.
برخی دوستان می‌گویند که چرا پروژه‌ها در مناطق محروم انجام نمی‌شود. اول اینکه بسیاری از پروژه‌های شورا به خواست اعضا در مناطق محروم اجرا شده و نکته اینجاست که الان اهالی جهانشهر مخالف درجه‌ی یک این تقاطع هستند چون معتقدند با این کار محل عبور و مرور بری بالادست و پایین دست شهر فراهم می‌شود و بقیه از آن منتفع می‌شوند نه ما.
در حوزهی اجتماعی هم این سوال را دارم که آیا عملکرد بلوار جمهوری همین الان هم بزرگراهی نیست؟ چه کسی جرأت از این سمت بلوار به آن سمت برود؟ بارها اینجا تصادف شده و یک روز اگر پل عابر پیاده فعال نباشد مشکلات بسیاری در این مسیر رخ خواهد داد.
در خصوص برنامه‌های مناسبتی هم باید بگویم که می‌توان از مسیر جایگزین میدان جمهوری تا استانداری و از این سمت هم تا سه‌باندی رجایی‌شهر استفاده کرد که هم بسیار شیک‌تر است و هم با فضاسازی مناسب عملکرد بهتری خواهد داشت.
در آخر می‌خواهم به مسئله‌ی درخت برگردم. ۳۱۰ اصله درخت در این محدوده است که بیشتر در مقیاس درختچه هستند و حدود ۱۰۰ جابه‌جایی انجام خواهد شد ولی میزان گیرایی آن‌ها در محل جدید ریسک خواهد داشت. جبهه‌ی شرقی بلوار جمهوری در رفیوژ پر از درختان چنار بالای ۵۰ تا ۶۰ ساله است که با تغییر آکس تقاطع، حفظ می‌شوند. در جبهه‌ی غربی بلوار یعنی روبه‌روی باغ فاتح، درختان جدیدکاشت طی ۱۵ سال اخیر داریم که با جابه‌جایی به یک جبهه عقب‌تر هیچ مشکلی نخواهند داشت. تمام این درختان حفظ شده‌اند و در خصوص ۵۰ تا ۶۰ درخت چنار با قطر بالا هم هنوز مجوزی برای جابه‌جایی داده نشده است و قرار است بررسی‌ها انجام شود و بر اساس پیشرفت پروژه تصمیم بگیریم. در اطراف تقاطع هم فضای سبز پیش‌بینی شده است تا این اتفاق جبران شود.»
به جای مخالفت یا موافقت باید راهکار داد
مهدی حاجی‌قاسمی؛ رئیس کمیسیون عمران، حمل‌ونقل و ترافیک شورای شهر کرج:
«شهر کرج شهر بسیار متفاوتی است و جمعیت و نرخ مهاجرت بسیار بالایی دارد و تلاش‌ها بر این امر استوار است که در همه‌ی زمینه‌ها بتوانیم کار انجام دهیم. شهرداری سال گذشته لایحه‌ای به شورا فرستاد که بر اساس طرح جامع و تفصیلی تقاطع غیر همسطح در بلوار جمهوری احداث شود که این موضوع در کمیسیون عمران بررسی شد. پیشنهاد دادیم که میدان جمهوری با میدان دانشگاه جایگزین شود و تا پایان سال طرح جامع که در برگیرنده‌ی تمام الزامات زیست‌محیطی، ترافیکی، فنی و اجرایی باشد تهیه و به شورا ارائه شود که رای نیاورد.
من پیشنهادم همان بود که البته وقتی رای نیاورد تابع نظر جمع بودم. همکاران در جلسات صحن حضور داشتند و وقتی ردیف اعتباری به نام جمهوری در بودجه ۹۹ شورا مصوب شد رای داده‌اند و حالا نظرات متفاوت شده است!
طرح جامع حمل‌ونقل و ترافیک بالاترین سطح الگویی است که باید به آن عمل شود. طرح تفصیلی شهر هم ملاک عمل است. این موارد را که شهردار ننوشته است. اگر بزرگراه شمالی راه‌اندازی شود، اثرات آن به داخل شهر خواهد رسید شهر کرج با این مقیاس چند محور شمالی-جنوبی و شرقی-غربی نیاز دارد. تلاش ما هم این بود که کریدور شرقی-غربی موازی خیابان بهشتی و کریدور شمالی-جنوبی موازی میدان جمهوری تا دانشگاه را در شهر لحاظ کنیم. شهردار هم گفت که اولین گزینه این بود که کاری نکنیم و بعد بزرگراه شهید سلیمانی افتتاح شود. اما آیا سال بعد که ترافیک به داخل شهر سرازیر شود، مردم به ما نمی‌گویند که چرا فکری نکرده بودید؟
نقدهایی به شورا مطرح می‌شود که در حال ساخت تقاطع هستیم فقط. اما این طور نیست. اتفاقا شورای دوره‌ی پنجم در حوزهی تقاطعات اصلا ورود نکرده و اگر تقاطعی ساخته شده از گذشته باقی مانده بود و ما تکمیلش کرده‌ایم. توسعه‌ی پارک‌ها، محله‌محوری و اقدامات فرهنگی بسیاری انجام شده!
به نظرم از موضع بحث فنی باید این اتفاق بیافتد و درست نیست با این وضع تحریم‌ها و وضعیت اقتصادی بخواهیم مردم را در بلاتکلیفیِ مسئولان گرفتار کنیم. این مصوبه بر اساس سند چشم‌انداز شروع به کار کرده. به جای موافقت و مخالفت باید ببینیم ایراد کار کجاست که رفعش کنیم. جای اینکه بگوییم مخالفم موافقم بهتر است همه‌ی تلاشمان را بکنیم که مشکلی را رفع کنیم.
این مسیر از آزادراه تهران-کرج به صورت مستقیم و بدون چراغ راهنمایی رانندگی به بزرگراه شهید سلیمانی وصل خواهد شد و ترافیک را تسهیل خواهد کرد و در جهت شرقی-غربی نیز حدفاصل میدان جمهوری و بلوار خوارزمی در دست احداث است که مطمئنا تاثیرات بسیار خوبی بر ترافیک شهر خواهد داشت. نباید بر این موارد چشم پوشید.»
پروژه‌ی بلوار جمهوری مهندسی ارزش شده است
علی‌اصغر کمالی‌زاده؛ شهردار کرج:
«تقاطع بلوار جمهوری و مسیر جنوب به شمالی یکی از محورهای شریانی است که به دو خیابان درجه یک؛ بلوار ملاصدرا و مطهری را به صورت غیر همسطح عبور می‌دهد. میدان جمهوری به واسطه‌ی آزاد شدن ترافیک در ضلع شمال و جنوب عملا ترافیک بسیاری را جذب می‌کند.در ضلع غرب هم به دلیل وجود بلوار سربازان گمنام در ادامه‌ی بلور ماهان و جذب ترافیک بلوار باغستان در محدوده‌ی جمهوری، تردد بسیار بالایی وجود دارد. علاوه بر حرکت شمال-جنوب، یک حرکت سنگین از غرب به شمال هم در این مسیر پیش‌بینی می‌شد و مطالعات ترافیکی هم مبینِ همین موضوع بود.
در این محدوده ما گزینه‌های بسیار متعددی داشتیم که در قالب ۱۷ طرح بررسی و ارائه شد. تمام این موارد یک به یک بررسی شد. حتی ابتدا گزینه‌ی do noting داشتیم یعنی هیچ کاری انجام ندهیم و تقاطع را به صورت همسطح طراحی کنیم. تمام این موارد در نرم‌افزارهای ترافیکیِ Aimsun و Synchro مدل‌سازی شد و در همه‌ی گزینه‌ها سطح سرویس تقاطع بررسی شد. در کنار این موارد یک دیدگاه زیست‌محیطی داشتیم و بحث درختانی بود که باید از مسیر جابه‌جا می‌شدند. مورد دیگر نیز مسائل فرهنگی و اجتماعی بود و عملکرد میدان جمهوری در تجمع‌های مناسبتی. تمام این موارد بررسی شده است و به طرحی رسیده‌ایم که عملا در ادامه‌ی طرح تفصیلی است. اسناد مناقصه تهیه و فراخوان شد. قبل از اجرای طرح جلسه‌ای برگزار شد و تمام اعضا دعوت شدند که دکتر زارع به نمایندگی حضور یافتند. جلسه بسیار چالشی بود و انتقادات هم مطرح شد.
تلاش کرده‌ایم همه‌ی جوانب را بسنجیم و بررسی کنیم. برای این پروژه من لازم‌ترین سند را در اختیار دارم یعنی مصوبه‌ی شورای اسلامی شهر کرج. روی این پروژه مهندسی ارزش انجام شده است. من حتی مصوبه شورای عالی ترافیک را هم برای این پروژه دارم. سال ۹۴ که هنوز طرح جامع حمل و نقل و ترافیک تهیه نشده بود و پروژه‌ها موردی بررسی می‌شد از شورای عالی ترافیک مصوبه گرفته‌ایم.
دغدغه‌های دوستان درست است اما برای هرکدام فکر شده و راهکار ارائه شده است. مثلا در موضوع تجمعات میدان والفجر وجود دارد که دسترسی‌های به مراتب بهتری نسبت به میدان جمهوری دارد.
خواهشم این است که مطالعات تخصصی و دلایل فنی را ندیده نگیرید. شاید در اطلاع‌رسانی ضعیف عمل کرده‌ایم اما مطالعات انجام شده است.
الان هم شورا تکلیف کرده و من مکلف به اجرای مصوبه‌ی شورا هستم. شاید بعد از این جلسه تصمیم بر این شود که تجدید نظر در پروژه رخ دهد، پروژه ادامه پیدا کند یا متوقف شود. به هر حال من ملزم به اجرای نظر شورای شهر به عنوان یک الزام قانونی خواهم بود.»
