نسترن کیوان‌پور– بعضی اوقات یک سری اتفاقات کوچک پیش می‌آید که برایش برنامه‌ریزی نکرده‌ای اما همان ناگهانی بودن و طبیعی بودنش برایت لذت‌بخش است. مثلا همین خانمی از اهالی محله که اواسط جلسه با محسن زارع؛ معاون اجتماعی سازمان فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شهرداری کرج به دفتر مراجعه و چند کتاب به کتابخانه‌ی دفتر اهدا کرد؛ کتاب‌هایی که به رایگان در اختیارِ اهالی قرار خواهد گرفت. به گفته‌ی مدیر دفتر اوقافی‌ها این خانم چون بدش می‌آید زباله در خانه‌اش بماند، هر روز به صورتِ تفکیک‌شده، آن‌ها را تحویل دفتر می‌دهد که در نذر پسماند شرکت کند؛ یعنی فروش زباله‌های تفکیک شده به سازمان پسماند و استفاده از مبلغِ آن برای انجامِ کارهای خیرخواهانه‌ی کوچک در محله.
زارع در این دیدار به نکته‌ی جالبی اشاره می‌کند؛ پیوست فرهنگی و اجتماعی برای طرح‌های شهری. همان موضوعی که متاسفانه عدم توجه به آن در سال‌های گذشته سبب شده طرح‌های شهری با هزینه‌های گزاف و طراحی‌ها و مطالعاتِ گاه فوق‌العاده، به دلیل اینکه منطبق بر نیازها و مطالباتِ اهالی نیستند، موفق عمل نکنند.
بارها در گذشته راه را اشتباه آمده‌ایم و خوشبختانه اکنون به جایگاهی رسیده‌ایم که صدای مردم در طرح‌های شهری شنیده شود؛ هرچند برای قضاوتِ میزانِ موفقیت هنوز بسیار زود است. زارع می‌گوید: «شهرداری‌ها روزانه هزینه‌های زیادی برای ارائه‌ی خدمات شهری و پیشبُردِ پروژه‌ها صرف می‌کنند؛ هزاران تُن زباله جمع‌آوری می‌کنند، مساحتِ گسترده‌ای را رُفت‌وروب می‌کنند، کارهای عمرانی انجام می‌دهند، کیلومترها معبر آسفالت می‌کنند اما در ارتباط صحیح و مطلوب با مردم هرگز موفق نبوده‌اند. شاید نهادهای دیگری وجود داشته باشد که مردم سطح رضایت‌مندیِ چندانی از آن‌ها نداشته باشند اما شهرداری‌ها به دلیل تنوع و گستردگی فعالیت‌ها، همیشه هدفِ اولِ نارضایتی‌ها و گلایه‌ها بوده‌اند.»
مشارکت اجتماعیِ پایین و عدم جلب اعتماد عمومی فقط به نارضایتی از شهرداری نمی‌انجامد؛ همین بی‌اعتمادی هزینه‌ی اداره‌ی شهرها را هم افزایش خواهد داد.
کسی که غمِ نان دارد نمی‌تواند مشارکت اجتماعی داشته باشد
معاون اجتماعی سازمان فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شهرداری کرج به برخی فعالیت‌ها که در سازمان راجع به آن‌ها فکر و چاره‌اندیشی شده و می‌تواند راهکاری برای کمک و یاری به دفاتر تسهیل‌گری‌باشد می‌گوید: «شهر پیوند؛ پیوند اولیای دانش‌آموزان و مدیریت شهری، انتخاب سفیران مدارس در محلات، انتخاب شهردار مدرسه، و از همه مهم‌تر ایجاد سرای محلات، همه و همه در راستای رویکرد محله‌محوری و مشارکت مستقیم مردم در اداره‌ی امور محلاتشان است. توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر اجتماعی، آموزش‌های مشاغل خانگی در محلات و بسترسازی برای ایجاد سازوکارهای توسعه‌ی بازار مواردی است که سازمان آمادگی دارد در راستای شرح خدمات و توانایی خود در خصوص آن‌ها فعالیت انجام دهد. تفاهم‌نامه‌هایی هم با نهادهای مربوطه انجام شده که فرصت خوبی برای جلب اعتماد عمومی در اختیار شهرداری و دفاتر تسهیل‌گری قرار خواهد کرد.»
نیازسنجی دقیق یکی از موضوعاتی است که زارع به آن تاکید ویژه دارد. او می‌گوید: «بسیاری از مشکلاتی که دفاتر در خصوص محلات هدف، گزارش می‌دهند، به سادگی قابل رفع است. متاسفانه گاهی اقدامات موازی انجام می‌شود و کارها چندباره تکرار می‌شود در حالی که می‌توان به راحتی با مراجعه به سازمانِ صحیح، آن‌ها را حل کرد و این موضوع نیاز به ارتباط گیری و شناختِ شرح خدمات و اهداف سازمان‌های مختلف شهرداری از سوی دفاتر تسهیل‌گری دارد.»
این گزارش را با نکته‌ای تمام می‌کنم که در این بازدید مطرح شد و بسیار قابل تأمل است؛ “خوب کردنِ حالِ مردم” که برای گام برداشتن در این مسیر باید به قول زارع، به مردم ماهی‌گیری یاد داد چرا که حالِ مردم زمانی خوب می‌شود که مشکلاتِ معیشتی‌شان مدیریت شده باشد؛ زمانی که خانواده‌ها از پسِ مخارجِ روزانه‌شان بربیایند؛ زمانی که دختران و پسران‌شان شغلی داشته باشند؛ زمانی که شب‌ها وقتی سر بر بالین می‌گذارند، غمِ نان نداشته باشند…
در این دیدار، سیمین سالاری؛ رئیس ستاد توسعه اجتماعی محلات(سراهای محله) و هاجر نوری؛ مسئول آموزش شهروندی از سازمان فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شهرداری کرج نیز حضور داشتند.
