حق‌محمدلو تأکید کرد؛
تمایل به ایجاد تغییر؛ مهم‌ترین انگیزه‌ی فعالیت در بافت فرسوده
نسترن کیوان‌پور– خیلی وقت بود که منتظرِ حضورِ مدیرِ جدید منطقه ۷ شهرداری کرج در دفتر اوقافی‌ها بودیم که البته به دلیلِ مشغله‌ی بسیارِ او و حجمِ بالای کارها در این منطقه امکانش فراهم نشده بود. اما سرانجام طلسم شکست و روز پنج‌شنبه؛ ۲۰ شهریور ۹۹ میزبانِ او بودیم و متوجه شدیم چه‌قدر دغدغه‌هایمان برای ارتقای کیفیت زندگی در این محله، مشابه و هم‌سو است.
“فرهنگ‌سازی در بافت فرسوده پیش از انجامِ هر اقدامی” از مهم‌ترین موضوعاتی بود که عباس حق‌محمدلو با توجه به تجربه‌های پیشینِ خود در بافت فرسوده طی سال‌های گذشته در منطقه یک و منطقه ۹، به آن اشاره کرد و گفت: «تفکیک زباله از مبدأ و سایر موارد مربوط به مدیریت پسماند، دیوارنویسی و نقاشیِ دیواره‌ها و جداره‌های محله، جانمایی و تأمین سرانه‌های فضای سبز و… ابتدا نیاز به فرهنگ‌سازی دارد، در غیر این صورت، خروجیِ مطلوبی در پی نخواهد داشت.»
مدیر منطقه ۷ شهرداری کرج ادامه داد: «خوشبختانه دفتر تسهیل‌گریِ اوقافی‌ها موضوعِ فرهنگ‌سازی را به خوبی پیگیری کرده‌است و هرچند به دلیل مشغله‌ی بالا از همان ابتدای مسئولیت در این منطقه نتوانستم در دفتر حاضر شوم اما به دقت فعالیت این دفتر را پایش کرده‌ام و با تک‌تک مسئولانی که از دفتر بازدید کرده‌اند صحبت کرده‌ام. با توجه به سابقه‌ی فعالیتم در بافت فرسوده‌ی کرج به جرأت می‌توانم بگویم که بیش از ۷۰ درصد از سایر دفاتر فعالیتِ بیشتری دارید و این حجم از فعالیت نشان می‌دهد که واقعا تمایل به ایجاد تغییر و ارتقای کیفیت زندگیِ مردمِ این محله دارید که هدفی ارزشمند است.»
تجمیع قطعات در بافت فرسوده نیاز به فرهنگ‌سازی عمیق‌تری دارد
توجهِ بیشتر به حوزه‌ی تجمیعِ املاک که یکی از مهم‌ترین بندهای شرح خدمات دفاتر است، از جمله مواردی بود که حق‌محمدلو به آن تأکید کرد. البته به گفته‌ی او، یکی از دلایلِ مهم کُند بودنِ فرایند تجمیع قطعات در بافت فرسوده به خود مدیریت شهری نیز باز می‌گردد که طی سال‌ها نتوانسته است به صورت مطلوب جهت اعتماد سازی و ایجاد ارتباط با مردم فعالیت کند.
در عین حال به دلیلِ نقش دفاتر تسهیل‌گری در ایجاد ارتباط میان مردم و مسئولان و حساس بودن و دشوار بودن بحث فرهنگ‌سازی در مردم جهت تجمیع قطعات، بنا شد با همکاریِ بیشترِ شهرداریِ منطقه و برگزاریِ جلسات با مردم در صورتِ لزوم، این موضوع به طور جدی‌تری در محله‌ی اوقافی‌ها پیگیری شود.
مدیر منطقه ۷ شهرداری کرج در این جلسه به موضوع مهمی نیز در حوزه‌ی زباله اشاره کرد که مدت‌هاست هم دغدغه‌ی مدیریت شهری در حوزه‌ی پسماند است و هم دغدغه‌ی بسیاری از فعالانِ دلسوز محیط زیست؛ “مقید بودن به اینکه زباله‌هایمان را در یک ساعت معین جلوی در خانه بگذاریم”!
حق‌محمدلو از تجربه‌ی حرفه‌‌ای خود در سال ۹۲ در منطقه ۶ گفت که طبق محاسباتِ او در آن سال، اگر شهرداری به جای سه بار در روز، حداکثر دو بار برای جمع‌آوری زباله به خیابان‌ها می‌آمد، ماهی ۱۲۰ میلیون تومان در هزینه‌های شهرداری صرفه‌جویی می‌شد؛ هزینه‌هایی که می‌شد در بسیاری از حوزه‌های فرهنگی یا عمرانیِ دیگر از آن بهره بُرد.
در این جلسه یکی از تسهیل‌گران اجتماعی دفتر نیز جمله‌ی بسیار جالبی گفت؛ اینکه طلبکار نباشیم و مطالبه‌گر باشیم. همان‌طور که انتظار داریم مدیریت شهری، خدماتی که در شرح وظایفش تعریف شده ارائه کند، باید سهمِ خودمان را هم در قبال شهر بپردازیم. یاد بگیریم که زباله‌هایمان را رأس یک ساعت معین جلوی در بگذاریم، لوله‌های فاضلابِ خانه‌های خودمان را از توی کوچه و خیابان جمع کنیم و بعد انتظار داشته باشیم کوچه‌هایمان آسفالت شود، یاد بگیریم هر جای محله زباله‌هایمان را رها نکنیم. یاد بگیریم طلبکار نباشیم، مطالبه کنیم، مشارکت کنیم و محله‌ی خودمان را با تعامل و همکاری مدیریت کنیم.
حالا شما زباله‌هایتان را رأس یک ساعت معین جلوی در می‌گذارید یا از آن دسته افرادی هستید که شهرنشین هستند نه شهروند؛ یعنی گمان می‌کنند مسئولیتی در قبال شهر و محل زندگیِ خود ندارند؟
