هزار و یک شهر؛ ثنا فلاح سخنگو – شهر کرج تا پیش از استان شدن در سال ۱۳۸۹ که با نام البرز به تصویب رسید به عنوان یکی از شهرستان‌های تابعه استان تهران محسوب می‌شد و از قدیم‌الایام همواره محلی برای سیاحت و تفریح در فصول مختلف سال و گذران تعطیلات بود.
رشد روزافزون جمعیت به دلیل مهاجرت اقوام گوناگون از سراسر کشور و محلی به عنوان خوابگاه شاغلان در استان‌های اطراف و نیاز به تأمین مسکن، قطع گسترده درختان و تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی را در این استان در برداشته است، البته هنوز هم تعدادی درخت کهنسال در شهر کرج به چشم می‌خورد به گونه‌ای که می‌توان با قدم زدن در کوچه و پس کوچه‌های شهر و روستا، درختان چنار، توت و ارس را دید که تعدادی از آنها در فهرست آثار طبیعی کشور هم به ثبت رسیده است.
هنوز هم اگر کمی از مرکز استان فاصله بگیریم و سری به حاشیه شهرها و روستاها بزنیم، می‌توانیم زندگی روستایی باصفا، صمیمیت و سادهای را در اقامتگاه‌های بومگردی تجربه و از هوای پاک، تغذیه سالم و … استفاده کنیم.
ارمغان زندگی صنعتی دوران اوج و سقوط کرج به‌عنوان باغشهر در بازه زمانی کوتاهی در سال‌های اخیر، سرعت و رشد چشمگیری داشته به گونه‌ای که اکنون از وسعت بسیار باغات و درختان کهنسال جز چند منطقه تفریحی و پارک چیزی باقی نمانده است. این حجم از سرعت تخریب پوشش گیاهی به دست انسان در کنار رشد مدرنیته، جای تأسف و تأمل داشته و نیازمند بازنگری از طرف مسؤلان و همراهی شهروندان است.
بسیاری از درختان در محله‌های قدیمی به خاطر تردد وسیله نقلیه و در کمال خودخواهی و ناباوری از سوی ساکنان منازل مسکونی قطع می‌شود بدون اینکه حتی نهال جایگزینی در قسمت دیگری کاشته شود. علاوه بر قدمت و وسعت پوشش گیاهی، مزایای ارزشمند آن برای محیط زیست مهم است که نادیده گرفته می شود.
رشد آپارتمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی، جای باغ‌های قدیمی و درختان کهن را گرفته و در آیندهای نه چندان دور دیگر حتی رشته کوه‌های البرز که نام استان نیز برگرفته از آن است قابل مشاهده نخواهد بود.
وامل انسانی، زیست‌محیطی، فرهنگی و اجتماعی متعددی دست به دست هم داده‌اند تا امروز به جایی رسیده‌ایم که در آن قرار داریم و راه چاره و درمان آن نیز در اتحاد و همبستگی نهفته است و یاری مردم و مسولان را با هم می‌طلبد، چراکه نه تنها از مواریث به جامانده از گذشتگان به درستی حفاظت نکرده‌ایم بلکه اثر شاخص و ماندگاری نیز برای آیندگان به جا نگذاشته‌ایم.
با ذره‌ای تفکر می‌توان فهمید ما فقط امانتداران نعمات خدادادی هستیم و نباید با ناآگاهی و عدم تعهد، تیشه بر ریشه آن بزنیم و فقط منافع خود را در نظر بگیریم. لازم است به بازنگری رفتار خود بپردازیم تا الگوی درستی برای کودکان به عنوان نسل آینده و آینده‌سازان این سرزمین باشیم.
در غیر این صورت در آیندهای نه چندان دور، علاوه بر نابودی پوشش گیاهی و جانوری شاهد زوال تاریخ، فرهنگ و اجتماع نیز خواهیم بود.
پروژه کاشت درختان مثمر در باغ سیب مهرشهر کرج و افتتاح دهکده تفریحی باغستان، از جمله اقدامات ارزشمندی بوده که در سال‌های اخیر به همت مسؤلان انجام شده و نیازمند همکاری نهادهای مختلف است تا با اتحاد و همبستگی به آرمان‌های فراموش شده و نابود شده باغشهر رؤیایی در روزگار نه چندان دور نزدیک شویم.
