سعید توكلی؛ فعال محیط زیست-یکی از تقسیم‌بندی‌های رایج برای شهرها، تقسیم‌بندی به بالاشهر و پایین‌شهر، مرکز و حومه و همچنین تقسیم‌بندی بر اساس وضعیت اقتصادی مردم به گروه‌های برخوردار و کمتر برخوردار است.
از نظر من طرح بی‌آرتی می‌تواند به‌عنوان یک طرح پیشرو، عدالت اجتماعی را در شهر برقرار کند. بسیاری از مردم کم‌برخوردار که قبلاً از اتوبوس‌های قدیمی و کند استفاده می‌کردند، اکنون می‌توانند از این طرح بهره‌مند شوند. این طرح به ویژه برای کارگران، زنان خانه‌دار، دانش‌آموزان و دانشجویان که به دلیل ترافیک زیاد زمان زیادی را در مسیر تردد می‌گذراندند، بسیار مفید است.
متأسفانه، به دلیل کیفیت پایین اتوبوس‌های قدیمی، اقبال مردم نسبت به استفاده از آن‌ها مدت‌هاست كه کاهش یافته است و طرح بی‌آرتی که در محور اصلی شهر اجرا می‌شود، می‌تواند این مشکل را حل کند. این محور به دلیل عرض مناسب و اهمیت اقتصادی، مکان مناسبی برای اجرای چنین طرحی بوده است.
در صورت موفقیت و تداوم این طرح و بهبود کیفیت خدمات ارائه شده، حتی افراد برخوردار نیز ممکن است ترجیح دهند از سیستم حمل‌ونقلی بی‌آرتی استفاده کنند. این اتفاق در بسیاری از شهرهای دنیا رخ داده است و منجر به کاهش استفاده از خودروهای شخصی، کاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا شده است.
