هزار و یک شهر- یکی از حوزه‌هایی که عدم تحقق وعده‌هایش امان مردم را بریده، بافت فرسوده است. البته طی دو سه سال اخیر، رویکردها به‌روز شده و حضور مسئولان در محله بسیار پرشور و مستمر. اما نتیجه بدون تغییر مانده است!
محله اسلام‌آباد یکی از محلاتی است که به جرات می‌توان گفت ساکنانش دیگر حرف‌های مسئولان را باور نمی‌کنند! محله‌ای که پس از سال ۱۳۷۱ به واسطه یک طرح به نام طرح ساماندهی، از امکانات و خدمات بسیاری بی‌بهره مانده و آسفالت چند کوچه و اتصال برق منتهی به چند خیابان آن هم پس از بارها پیگیری از سوی رسانه‌های مختلف مجازی و مکتوب، تنها دلخوشی ساکنان شده است.
سال ۱۳۷۱ با سفر رئیس جمهور وقت به کرج طرحی در محله‌ی اسلام‌آباد تصویب شد و بودجه‌ای برایش اختصاص یافت که در پی آن هیات امنای طرح ساماندهی تشکیل شد. حتی در این طرح، زمین‌هایی در باغستان و کیانمهر برای انتقال اهالی جانمایی شده بود که متاسفانه در همان مرحله ابتدایی متوقف ماند و شنیده‌ها حاکی‌ست این اراضی در حال حاضر به برج‌های لاکچری تبدیل می‌شود که نه تنها اهالی اسلام‌آباد بلکه بیشتر ساکنان توان خرید واحدهایش را نخواهند داشت! از هیات امنای طرح ساماندهی گرفته تا معاونت شهرسازی شهرداری یا سازمان عمران و بازآفرینی یا شهرداری منطقه، طی این سال‌ها درگیر این طرح بوده‌اند.
طی این سال‌ها، شهر کرج شهرداران مختلفی را به خود دیده است اما وضعیت همان است که بود. هیچ پیشرفتی در این محله به چشم نمی‌خورد و بعد از سال‌ها هنوز تملکات رینگ ۳۰ متری به طور کامل انجام نشده؛ آن هم در دوره‌ای که به دلیل افزایش تورم هیچ ثباتی در هزینه‌ها شاهد نیستیم و ضرورت تسریع در فرایندها به شدت احساس می‌شود.
چند وقت یک بار به خصوص زمانی که هر شهردار مسئولیت خود را آغاز می‌کند، بسیاری از وعده‌ها مربوط به مردم این محله است و بازدیدها و عکس‌های متعدد نیز چاشنیِ آن. اما خروجی چیست؟
متاسفانه واژه “خروجی” دیگر اهمیت و اعتبار خود را از دست داده و به نظر می‌رسد باید آن را از دایره لغات، حداقل در کرج، خارج کنیم. وظیفه پیگیری تملکات بین سازمان عمران و شهرداری منطقه ۱ دست به دست می‌شود و هم‌چنان ابتر می‌ماند. طرح‌های مجتمع‌های مسکونی در محله در حالی پیگیری می‌شود که اهالی به شدت با آن مخالف هستند؛ به ویژه خانوارهایی که توان مالی کوچ کردن به محلات دیگر را ندارند.
یکی از موارد مهم در حوزه‌ی دخالت در بافت‌های فرسوده، اولویت‌بندیِ درست است. چرا که ارزش‌گذاری‌های غلط و بدون برنامه، تنها هزینه و زمان اضافی به مهندسان و مدیران شهری تحمیل می‌کند. طرح ساماندهی یک طرح بزرگ‌مقیاس و پیچیده است و تا زمانی که به سرانجام رساندن این طرح اولویت شهرداری کرج نباشد و به تملکات حلزونی در محله ادامه دهد، ۲۰ سال دیگر هم وضع همین خواهد بود.
بهمن‌ماه ۱۴۰۰، شهردار کرج؛ مصطفی سعیدی سیرایی در مراسم افتتاح پارک دانایی در محله اسلام آباد، به اهتمام ویژه مدیریت شهری کرج به محرومیت‌زدایی و پوست‌اندازی عمرانی و اجتماعی از چهره محلات كمتر توسعه یافته تاكید كرده و گفته بود كه شهرداری تملكات رینگ ۳۰ متری را با جدیت دنبال می‌كند! اما به جای این شعارها كمی هم به همان لغتِ مغفول بپردازید؛ “خروجی”!
چند تملك در دوره شما و با صرف چه هزینه‌ای انجام شده است؟ تکلیف سایر تملکات که به گفته اهالی یا محل دپوی زباله یا جمع شدن معتادان است چه بوده است؟
هرچند جالب است بدانید که خود طرح بین اهالی معترض و گلایه‌مند هم محل مناقشه است و به گفته آن‌ها قرار است تپه برای ویوی لاكچری و بساز بفروشی پولدارها تصاحب شود!
